Dag 10 Rincõn de la Vieja
Blijf op de hoogte en volg Peter
04 Mei 2015 | Costa Rica, Liberia
Ondanks een bijna vrije dag gaan we vroeg ontbijten, want om 8.30 uur vertrekken we voor de canopy tocht. Wilma en Katinka hebben besloten toch maar niet mee te gaan en helaas is het voor Gerrit onmogelijk, erg jammer. Ik ga uiteraard wel en het blijkt dat een groot gedeelte van onze groep mee gaat, inclusief Monica onze reisleidster zodat ze nog kan vertalen als we iets niet begrijpen.
We krijgen allemaal een soort harnas aan, een helm op en handschoenen aan. Hierin is een stuk leer geplakt, want dit blijkt onze rem te zijn. Nadat iedereen is voorzien, lopen we naar het eerste platform en krijgen we tekst en uitleg. Het is allemaal vrij simpel, belangrijk is dat je de hand op de kabel houd, want dit is je rem. Als je te hard gaat of op het einde van de kabel bent, moet je de kabel naar beneden trekken en door de wrijving van het stuk leer in de handschoen, rem je af.
Enkele personen vinden het behoorlijk spannend en krijgen een taxi. Dit is een medewerker die dan samen met hun via de staalkabel naar beneden glijd en deze fungeert dan als rem.
Ik ga bijna als laatste en vind het een geweldige ervaring! Het blijkt dat ik niet de enigste ben, iedereen is erg enthousiast. In totaal hebben we 8 lijnen en een aantal keren gaan we over de canyon heen, wat een uitzicht. Er worden heel wat foto's gemaakt en als we eenmaal terug zijn is iedereen het er over eens dat het een geweldige ervaring was en dat we dat zeker niet hadden willen missen.
Ik ga de rest weer opzoeken en vind ze bij het zwembad. Vrij snel daarna zijn de meeste daar ook aanwezig voor een lekker verkoelende duik, want het is inmiddels weer behoorlijk warm, ruim over de 30 graden. Het was dus geen angstzweet, het kwam gewoon van de warmte.
De rest van de dag doen we niet veel meer, lekker lui aan het zwembad liggen, een hapje eten en natuurlijk een welverdiend pintje! Wat later op de middag komt Monica samen met een verpleegkundige naar de voet van Gerrit kijken en wordt deze nog even behandeld. Ook krijgt hij het advies absoluut geen alcohol te drinken in verband met de voorgeschreven antibiotica. Dat is wel flink balen, heb je al veel beperkingen en nu dit nog. Gerrit dit halen we samen een keertje in hoor.
Rond de klok van 19.00 uur gaan we eten, kletsen nog wat na, en gaan tijdig naar bed. Morgen vertrekken we namelijk vroeg naar Nicaragua. Of we daar ook internet hebben weet ik niet, anders zullen de volgende verslagen wat later verschijnen. Ook op de foto's moeten jullie nog even wachten, want internet is hier super traag.
Nou maar weer de groeten van ons en tot het volgende verslag.
We krijgen allemaal een soort harnas aan, een helm op en handschoenen aan. Hierin is een stuk leer geplakt, want dit blijkt onze rem te zijn. Nadat iedereen is voorzien, lopen we naar het eerste platform en krijgen we tekst en uitleg. Het is allemaal vrij simpel, belangrijk is dat je de hand op de kabel houd, want dit is je rem. Als je te hard gaat of op het einde van de kabel bent, moet je de kabel naar beneden trekken en door de wrijving van het stuk leer in de handschoen, rem je af.
Enkele personen vinden het behoorlijk spannend en krijgen een taxi. Dit is een medewerker die dan samen met hun via de staalkabel naar beneden glijd en deze fungeert dan als rem.
Ik ga bijna als laatste en vind het een geweldige ervaring! Het blijkt dat ik niet de enigste ben, iedereen is erg enthousiast. In totaal hebben we 8 lijnen en een aantal keren gaan we over de canyon heen, wat een uitzicht. Er worden heel wat foto's gemaakt en als we eenmaal terug zijn is iedereen het er over eens dat het een geweldige ervaring was en dat we dat zeker niet hadden willen missen.
Ik ga de rest weer opzoeken en vind ze bij het zwembad. Vrij snel daarna zijn de meeste daar ook aanwezig voor een lekker verkoelende duik, want het is inmiddels weer behoorlijk warm, ruim over de 30 graden. Het was dus geen angstzweet, het kwam gewoon van de warmte.
De rest van de dag doen we niet veel meer, lekker lui aan het zwembad liggen, een hapje eten en natuurlijk een welverdiend pintje! Wat later op de middag komt Monica samen met een verpleegkundige naar de voet van Gerrit kijken en wordt deze nog even behandeld. Ook krijgt hij het advies absoluut geen alcohol te drinken in verband met de voorgeschreven antibiotica. Dat is wel flink balen, heb je al veel beperkingen en nu dit nog. Gerrit dit halen we samen een keertje in hoor.
Rond de klok van 19.00 uur gaan we eten, kletsen nog wat na, en gaan tijdig naar bed. Morgen vertrekken we namelijk vroeg naar Nicaragua. Of we daar ook internet hebben weet ik niet, anders zullen de volgende verslagen wat later verschijnen. Ook op de foto's moeten jullie nog even wachten, want internet is hier super traag.
Nou maar weer de groeten van ons en tot het volgende verslag.
-
05 Mei 2015 - 05:56
Arie Westdijk:
Jullie maken weer een fantastische vakantie mee
Peter en Wilma, ik reageer niet zo veel, maar ik heb wél
alle verslagen gelezen hoor, jammer dat je niet een
paar foto's kan uploaden -
05 Mei 2015 - 06:56
Marion:
Bin beniejd noa de foto's Peter van vandaag ! Tot morge ! -
05 Mei 2015 - 09:01
Gerdy:
Maar good Peter desse det gedaon hes en dernao nog ploensen met de rest! Dae angstzweit wegspeulen..held desse bis!
Weej winse og weer eine schoene tied in Nicaragua!! En den maar wet later de verslagen laeze.. -
06 Mei 2015 - 08:26
Britt:
Whaaaa pap! Supergaaf desse det gedoan hes! Liek mich ouk ech een vette ervaring!
En balen veur Gerrit zeg! Wens m mer vuul beatersjap!! -
06 Mei 2015 - 13:54
Marianne:
Wat weer een hele beleving.Super Peter dat jij het gedurfd hebt om mee te gaan.Veel plezier nog daar -
09 Mei 2015 - 16:39
Marjo:
Zo'n canopy tocht lijkt me een geweldige ervaring met een grandioos uitzicht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
