Dag 17 Sanur

Vandaag gaan we weer voor een dagje strand. Lekker rustig ontbijten en daarna een dag luieren. Het lijkt net vakantie! Ik ga na het ontbijt maar weer aan het werk, want er wachten nog 2 verslagen op mij. Een ervan had ik gisteren op het strand bijna klaar, toen de I-pad te warm werd en in de ruststand ging. Helaas ging daardoor het hele verslag verloren, waardoor ik helemaal opnieuw kon beginnen. Ik heb toen besloten dit niet meer op het strand te doen om de eenvoudige reden dat me dit nog een keer zou gebeuren. De rest is al lekker aan het bakken, want de zon doet erg goed zijn best. Het lijkt wel of ze iets goed moet maken van de dag ervoor, toen het bijna de hele dag bewolkt is geweest. Maar ja, wat is bewolkt, want ik had toch een mooi rood kleurtje opgelopen. Als ik rond de middag mijn verslagen en foto's heb geplaatst ga ik ook richting het strand. Na een tijdje ga ik met Patrick een wandeling maken langs het strand en ik moet zeggen dat ze hier nog voldoende werk hebben. Zodra je buiten de resorts komt, lijkt niks meer op de mooie plaatjes in de folders over Bali, maar is het op de meeste plaatsen een puinhoop. Na de wandeling weer even bijslapen. Ja, hoe vermoeiend kan het zijn, en dan maar even naar de supermarkt voor een frisse verkoeling. We gaan op tijd lekker douchen en te voet Sanur maar weer eens verkennen en kijken of we nog een souvenir kunnen scoren. Helaas werkt de winkelier niet mee, dus wij geen souvenir en hij niks verkocht. Hierna eten in een restaurant waar we een paar dagen geleden ook al zijn geweest. Hier was het erg lekker en vooral mijn tomatensoep was overheerlijk. De rest had volgens mij geen vertrouwen in mij, want ze vroegen minstens 30 keer of de soep wel lekker was. Ja zelfs Vanessa kregen we zo ver dat ze het in het Limburgs dialect vroeg! Vervolgens met de taxi terug, het is tenslotte vakantie en na betaling van € 0.95 hebben we nog maar een afzakkertje genomen bij Cats & Fiddle. Bij de ingang van het hotel worden alle auto's van de onderkant gescand en toen wij terug gingen is Vanessa hier ook maar overheen gelopen. De portiers konden het wel waarderen en we lagen dubbel van het lachen. Zoiets hadden ze volgens mij nog nooit mee gemaakt. Het was inmiddels bijna 24.00 uur en weer tijd om ons nestje op te zoeken. Tot morgen.