Dag 10 Batu naar Kalibaru

Om 6.30 gaan we weer op weg naar Oost Java, namelijk naar Kalibaru waar we een weeshuis met plantages gaan bezoeken. We rijden weer langs prachtige landschappen en onderweg komen we ogen tekort, zoveel is er te zien. Soms zien we een tijdje niks, maar dat komt omdat we dan slapen. Het ligt echt niet aan de omgeving of chauffeur! Hier in Oost Java werken ze nog op het land met de met waterbuffels, iets wat we helaas niet zien. Wel zien we er op verschillende plaatsen staan, maar als het echt te warm is duiken ze de sloot in omdat ze een heel dikke huid hebben waardoor ze de warmte niet kunnen afvoeren. Dit zien we wel op een aantal plaatsen. Wel zien we de "Japanse buffel" aan het werk, dit is gewoon een frees met een ploeg. Wat we wel zien is dat de mensen nog een ossenkar gebruiken en ook hier gaan ze gewoon mee over de "snelweg" voor zover je daar van kunt spreken. Want zoals vermeld is het verkeer een grote drukke chaos, vol met verrassingen waardoor het op de meeste plaatsen niet heel hard opschiet. Op veel plaatsen staan mensen in het midden op de weg met vlaggen te zwaaien en emmers in de hand. Ze doen dit om geld in te zamelen voor de moskee en voor hun zelf. Dit is zeker hier levensgevaarlijk, maar toch de gewoonste zaak van de wereld. Ook regelen mensen overal het verkeer, ook bij onoverzichtelijke bochten. Ze doen dit om geld te verdienen, iets dat goed lukt want vele chauffeurs geven een tip of gooien het geld gewoon uit het raam. We vallen werkelijk van de ene verbazing in de andere. We zien ook veel suikerriet en tabaksplanten en hele grote schuren waarin de bladeren worden gedroogd. Deze worden ook vaak aangeleverd door mensen op scooters met 2 hele grote manden hierop. Ze kunnen hier meer mee op de scooter, dan wij in de auto!
We kopen oleh oleh voor de kinderen in het weeshuis dat we gaan bezoeken. Dit zijn kleine geschenken, die de bewoners ook mee nemen voor de buren als ze een weekend weg zijn geweest. Bij het weeshuis worden we heel hartelijk ontvangen en we krijgen meteen een corsage opgespeld door een van de kinderen, waarna deze ons meenemen naar de "ontvangsthal" waar we tekst en uitleg krijgen. Het blijkt dat hier kansarme kinderen zitten, waar een of beide ouders van zijn overleden. Hierdoor kunnen ze zich verder ontwikkelen en eventueel studeren. Een van de kinderen is zelfs arts geworden en ook is door deze stichting (in Nederland bekend onder "het schone streven") een kleuterschool gebouwd. Ze leven van de giften en van een plantage van 24 ha. waar o.a. rijst, cacao, koffie, vanille, cocosolie, kaneel, nootmuskaat, peper etc. worden verbouwd. We krijgen een hele interessante rondleiding, waarna we nog wat gerechten mogen proeven en een leuke opvoering krijgen van de kinderen. Daarna delen we de oleh oleh uit aan de kinderen en het lijkt wel Sinterklaas hier, hoe snel is een kinderhand gevuld? We nemen afscheid en worden weer door de kinderen naar de bus begeleid. We gaan naar het hotel voor het zelfde ritueel, eten een biertje en slapen. Oat morn of te wel tot morgen.